فرهاد نقش خویش به کوه کند

فریبا خانی:
در فضایی از مه و خاک ‌هستیم. همه‌جا در گرد سفیدی غرق شده است. راه می‌جوییم، از گرد و غبار، صدای سنگ‌‌فرز و چکش و پتک... صدای تیشه‌ می‌آید.