مشق مهربانی

سید‌سروش طباطبایی‌پور:
در روزگار کودکی، وقتی بوی کلمه‌ی «عشق» به مشامم می‌رسید فقط یاد مادرم می‌افتادم. آخر جنس عشق و محبت او با بقیه فرق داشت؛ او بی‌دریغ می‌بخشید، بدون چشم‌داشت، بدون توقع!