شاهکاری که اکیرا کوروساوا ۶۰ سال پیش ساخت، تا امروز سینمادوستان را مجذوب می‌کند. به این مناسبت سینماگران بزرگی، از جمله عباس کیارستمی، دین خود را به کارگردان بزرگ سینمای ژاپن یادآور شده‌اند.
پس از گذشت ۶۰ سال از نمایش "هفت سامورایی" در جشنواره سینمایی سال ۱۹۵۴ ونیز، هنوز ذره‌ای از جذابیت این شاهکار کم نشده است. به تازگی نسخه تازه و مرمت‌شده‌ای از فیلم در اروپا به روی اکران رفت و دیسک آن با کیفیت بالای "بلو ری" به بازار آمد.
بازنمایش "هفت سامورایی" در فیلمخانه‌ها و سالن‌های عمومی، با موفقیت زیادی همراه بود و منتقدان سینمایی بار دیگر تأکید کردند که این فیلم در بالاترین حد بیان هنری قرار دارد، به گونه‌ای که بیان تصویری قوی و درونمایه صمیمی آن همگان را به سادگی تحت تأثیر قرار می‌دهد.
به مناسبت شصتمین سالگرد تولید فیلم و همراه با نسخه دیجیتال آن، فیلمی مستند به بازار آمده که در آن بزرگان جهان سینما از دین خود به سینماگر بزرگ ژاپن سخن می‌گویند. عباس کیارستمی، سینماگر ایرانی، یکی از این افراد است که در کنار کلینت ایستوود، مارتین اسکورسیزی، هیاو میازاکی، الخاندرو اینیاریتو و عده‌ای دیگر، از استاد بزرگ سینمای ژاپن ستایش می‌کند.
سینماگران یادشده تأکید می‌کنند که کوروساوا نه تنها دید آن‌ها را از سینما، بلکه اساسا جهان‌بینی آن‌ها را تغییر داده است. فیلم‌هایی مانند "هفت سامورایی"، "راشومون"، "یوجیمبو" و "زیستن" و سایر آثاری که سینماگر بزرگ از اوایل دهه ۱۹۵۰ تا پایان دهه ۱۹۷۰ کارگردانی کرد، عمیقا بر سینمای جهان تأثیر گذاشت.
در فیلم مستند برناردو برتولوچی، سینماگر نوجوی ایتالیایی، توضیح می‌دهد که سینماگران بسیاری تحت‌تأثیر فیلم‌های کوروساوا بوده‌اند. او به عنوان نمونه اشاره می‌کند که سرجو لئونه، کارگردان وسترن‌های ایتالیایی، فیلم "برای یک مشت دلار" را به تأثیر از فیلم "یوجیمبو" کارگردانی کرد. کلینت ایستوود، بازیگری که نقش اصلی را در فیلم یادشده ایفا کرده، بر این نکته صحه می‌گذارد.
عشق سینمادوستان، تحسین منتقدان
اهمیت فیلم "هفت سامورایی" تا حدی ناشی از این واقعیت است که فیلم تماشاگران عادی را مجذوب کرد و در همان حال منتقدان از قدرت بیان و تأثیر تصویری آن زبان به ستایش گشودند. زبان تصویری فیلم بسیار قوی است و گفتار در آن نقش اندکی دارد.
فیلم پیامی انسانی دارد، بر ارزش‌هایی مانند همبستگی و نوع‌دوستی تکیه می‌کند. فیلم روایت ۷ سامورایی یا قهرمان سنتی ژاپنی است که در دفاع از اهالی ستمدیده‌ی یک روستا مبارزه می‌کنند و به آن‌ها درس شهامت و پایداری می‌دهند. در نبرد با لشکر غارتگران ۴ تن از سامورایی‌های فداکار جان خود را از دست می‌دهند.
با این که فیلم "هفت سامورایی" به شیوه سیاه وسفید است، کارگردان با استفاده از نورپردازی هنرمندانه، محیط روستای قرن شانزدهم میلادی را به شکل کامل و مؤثر مجسم کرده است. به ویژه صحنه‌های نبرد با شمشیر، از هیجان و تحرک کم‌مانندی برخوردار هستند.
فیلم حماسی "هفت سامورایی" را بیشتر منتقدان یکی از ده فیلم برتر تاریخ سینما می‌دانند. این فیلم از نظر زمانی بلندترین فیلم سینمایی اکیرا کوروساوا است.
فیلم در سال ۱۹۵۵ دو جایزه اسکار را، از جمله برای "بهترین فیلم غیرانگلیسی" برنده شد. در سال ۱۹۶۰ جان استرجس، از فیلمسازان موفق هالیوود، فیلم "هفت دلاور" را با اقتباس از داستان "هفت سامورایی" کارگردانی کرد. در این فیلم یول برینر و استیو مک‌کویین بازی‌های دلنشینی ارائه داده‌اند.